Onderstaande is een verkorte Nederlandse samenvatting van onze Engelse pagina. Deze pagina wordt later verder uitgebreid.

Ontoegankelijkheid, validisme, racisme en sexisme zijn pijlers van de wetenschap, betoogt Jay Dolmage in Academic Ableism (2017). Validisme in de wetenschap wordt voornamelijk gecreëerd en in stand gehouden door het hoger onderwijs. Historisch werd het hebben van een beperking als een diskwalificatie voor hoger onderwijs gezien. Gehandicapte mensen werden zo meer het onderwerp van kennis, dan de eigenaar van kennis. Ze werden bestudeerd, maar niet gezien als personen die kennis kunnen genereren. Disability studies (Vert. de handicapwetenschap) is een vakgebied wat deze indeling sterk is gaan bevragen en is sinds de jaren ‘70 in opkomst. 

In het boek Ableism in Academia (2020), samengesteld door Nicole Brown en Jennifer Leigh, wordt gedemonstreerd hoe validisme in de wetenschap voorkomt uit neoliberale waarden zoals productiviteit, efficientie en excellentie. Waarden die binnen de academische wereld in hoog aanzien staan en prestige genereren. Een institutionele context die perfectionisme, niet aflatende productiviteit en excellentie als geinternaliseerde standaard handhaaft, heeft immers als ‘model-wetenschapper’ iemand die dat ook op alle vlakken kan bijbenen: een ‘full able and abled being’. Hoewel er initiatieven zijn om toegankelijkheid te vergroten binnen universiteiten wijst Dolmage erop dat gehandicapte studenten vaak uit de universiteit gehouden worden.

Het is dit soort systemisch validisme dat ons netwerk wil aanpakken. Door voort te borduren op raamwerken van disability, en feministische ‘queer crip’ mentaliteiten willen we een ruimte bieden waar iedereen hun ervaringen kan delen.

Bronnen:

Jay T. Dolmage, Academic Ableism (University of Michigan Press, Ann Arbor 2017)

Nicole Brown, Jennifer Leigh, Ableism in Academia: Theorising experiences of disabilities and chronic illnesses in higher education (UCL Press, London 2020)